Dary od pszczół, część 1
„To jest jak miód na moje serce!”, to powiedzenie zna chyba każdy z nas i jest ono synonimem ukojenia, czegoś miłego, przyjemnego. Smak i zapach miodu jest rozkoszą dla naszych zmysłów, myślimy„ jak wspaniale”, kiedy złocisty miód rozpuszcza się nam w ustach, a to dopiero początek bogactw, jakie ma nam do zaoferowania.
Niezliczone i bezcenne są właściwości miodu. Miód jest wspaniałym darem nie tylko dla naszych zmysłów, ale również, a może przede wszystkim dla naszego zdrowia, tak samo jak i pozostałe pszczele produkty. W tym artykule postaram się przybliżyć właściwości niektórych z nich, bo przecież każdy może stać się materiałem na obszerną pracę naukową.
Apiterapia jest działem medycyny naturalnej, który zajmuje się zgłębianiem wiedzy na temat prozdrowotnych właściwości produktów pszczelich, takich jak miody, ziołomiody, pyłek, pierzga, kit pszczeli i uzyskany z niego propolis, mleczko pszczele, wosk i ich wykorzystaniem w celach leczniczych. Z kolei apitoksynoterapia zajmuje się działaniem leczniczym jadu pszczelego.
Od niedawna zyskuje na popularności kolejna dziedzina związana z prozdrowotnym działaniem pszczelego królestwa na nasze zdrowie – jest to uloterapia.
Miód, który zgodnie z przysłowiem, ma być remedium na zbolałe serce , jest w sensie dosłownym środkiem leczniczym bardzo pomocnym przy leczeniu trudno gojących się ran. Takie miał niegdyś zastosowanie w medycynie ludowej, obecnie działanie to zostało potwierdzone przez wyniki badań naukowych.
W procesie utlenienia glukozy zawartej w miodzie, powstaje nadtlenek wodoru, który działa silnie antybakteryjnie. Opatrunki z miodem stosuje się na zakażone rany, owrzodzenia, odleżyny, przy ranach oparzeniowych, głębokich otarciach z dużym ubytkiem naskórka i skóry. Opatrunki takie działają odkażająco, usuwają nadmiar wilgoci z rany i przyśpieszają jej ziarninowanie.
Działanie prozdrowotne miodu jest bardzo szerokie, zależne od jego rodzaju i pochodzenia. Miody mogą być pomocne przy schorzeniach układu pokarmowego, w chorobach układu krążenia, układu moczowego, w różnego rodzaju infekcjach, stanach zapalnych, nadciśnieniu tętniczym, astmie, stosowany jest także do leczenia anemii, nerwic, zmniejsza również szkodliwe działanie używek.
Miód zawiera od 60 do 75% glukozy i fruktozy, bogaty w związki mineralne, substancje zapachowe, hormony i enzymy. Glukoza i fruktoza , główne składniki miodu, osłabiają toksyczne działanie alkoholu, nikotyny i kofeiny. Występujące w miodzie enzymy, olejki eteryczne i flawonoidy sprawiają, że ma on właściwości antybakteryjne. Jak większość naturalnych produktów, działa powoli i wymaga długiego okresu stosowania.
Miody, w zależności od surowca, dzielą się na nektarowe i spadziowe. W naszym rejonie geograficznym z miodów nektarowych pozyskiwane są miód mniszkowy, rzepakowy, faceliowy, akacjowy, wrzosowy, malinowy, lipowy, nawłociowy, wielokwiatowy i gryczany. Wyjątkowo cenny pod względem składu chemicznego jest miód spadziowy, ponieważ zawiera cenne pierwiastki śladowe, głównie żelazo i magnez. W celu uzyskania efektu terapeutycznego zalecane jest regularne spożywanie miodu 1 do 2 łyżek dziennie dla osób dorosłych.
W kolejnym artykule omówimy po krótce pyłek kwiatowy, pierzgę, kit pszczeli, mleczko pszczele i jad. Serdecznie zapraszam.
Anna Leginowicz
Może Cię zainteresować… Bieszczadzki Miód Spadziowy….
Skomentuj